 |
Μερικά πρακτικά σημεία
Θέλω ο άλλος να γνωρίζει ποιο είναι το πρόβλημά μου και γιατί το έχω.
Όταν μιλώ εκφράζω κυρίως, την οπτική και τα συναισθήματά μου, παρά κατηγορίες και χαρακτηρισμούς. Σε τελευταία ανάλυση, κρίνω την πράξη όχι το πρόσωπο.
Είμαι σαφής με αυτά που ζητώ από την άλλη πλευρά. Όταν δεν μπορώ να είμαι, το εκφράζω, δεν περιμένω ο άλλος να μου βρει τη λύση, δεν μεταθέτω την ευθύνη μου, για το τι με κάνει καλά, στον άλλον.
Δεν μιλώ εφ’ όλης της ύλης. Πάντα, συγκεκριμενοποιώ το ζήτημα που με ενδιαφέρει να επιλύσω.
Όταν αυτό συνδέεται με άλλα, φροντίζω να είναι μικρή η αναφορά, ώστε να μην φύγει η έμφαση από το βασικό μου θέμα. Ιδανικά να μη γίνει καμία άλλη αναφορά.
Συζήτηση που επιδιώκει να λύσει συγχρόνως, παραπάνω από ένα θέμα είναι καταδικασμένη.
Γίνομαι ακροατής, σημαίνει, αφήνω τον άλλο να μιλήσει.
Κάνω ερωτήσεις, είτε για να βοηθήσω τον άλλον να εκφραστεί, είτε γιατί εγώ επιζητώ να δω ποια είναι η οπτική του άλλου, τι σκέφτεται και αισθάνεται γι’ αυτό.
Αν μιλώ κι ο άλλος έχει σταματήσει να ανταποκρίνεται, αναρωτιέμαι τι γίνεται, φρενάρω το λόγο μου.
Θυμάμαι κατά τη διάρκεια του διαλόγου, να κάνω σύντομη επανάληψη-περίφραση αυτού που ο άλλος έκφρασε, χωρίς κριτική, μια, δυο προτάσεις. Συμβάλει να αισθανθούμε και οι δυο ότι εισακουστήκαμε με κάποιο τρόπο, δώσαμε και πήραμε ένα βαθμό κατανόησης.
Θα δούμε
μετά η λύση πώς, πότε και πόση θα βρεθεί.
Δεν συμβουλεύω ή λέω στον άλλον τι είναι το σωστό που πρέπει να κάνει. Όταν έχω αρχίσει τις συμβουλές, ο άλλος ή θα φύγει ή θα μπούμε σε θέση παιδιού - γονέα, ασυνείδητα. Δεν αφορά σε ώριμο στάδιο επικοινωνίας.
Όταν ένας από τους δύο έχουμε φτάσει στο κόκκινο του θυμού πρέπει να γίνει απόσυρση που πρέπει να δηλωθεί, διάλλειμα και άλλη χρονική στιγμή η συζήτηση να συνεχιστεί σε πιο ήπια βάση.
Διαφωνία που
γίνεται σύγκρουση δεν πρέπει να συνεχιστεί πάνω από 20’.
Όταν εκφράζω παράπονα, δεν ξεχνώ να μιλήσω θετικά για κάποια πτυχή του άλλου ατόμου που είμαι σε σχέση.
Η αλληλεπίδραση μου δίνει την ευκαιρία να αναθεωρήσω τις απόψεις μου αν χρειάζεται.
Πιο άυλα στοιχεία
Μια σχέση εγγύτητας αποτελεί έργο εμπεριέξης του άλλου με τις καλαίσθητες και μη πλευρές του.
Μιλώ σε μια βάση δικαιοσύνης, όπου υπολογίζω τον άλλον, όπως θα ήθελα να με υπολογίζει.
Στον δρόμο για τις λύσεις βρίσκονται η ειρήνη, η καλή πρόθεση και η υπομονή.
Είναι σημαντικό να αντιλαμβάνομαι το δικό μου μερίδιο ευθύνης – λειτουργίας μέσα στη σχέση, ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο.
Αποδοχή της
πραγματικότητας ότι η συνάντηση με τον άλλον, ιδεολογική, συναισθηματική,
πνευματική ακόμα και αν είναι ένας κοινός αγώνας, δεν θα είναι πάντα εφικτή.
Εν τέλει, η επιτυχία στην επικοινωνία δεν είναι θέμα εφαρμογής έξυπνων τεχνικών, αλλά ένα μακροπρόθεσμο έργο αλήθειας-ειλικρίνειας και αγάπης για τον εαυτό μου και τους άλλους.
Ηλιοπούλου Τέτα
Σύμβουλος ψυχικής υγείας
